Biżuteria srebrna

Jeżeli jesteś zadowolonym właścicielem srebrnej biżuterii i chciałbyś ją troszkę ubarwić znalazłem na to dosyć ciekawy trik (ze względu na stosowanie żrących substancji trzeba zachowywać rozwagę, z uwagi na niewielką toskyczność substancji nie mogą być przy tej czynności małe dzieci oraz zwierzęta). Stosuje się do barwienia elektrochemiczną metodę obróbki powierzchni metalu. Potrzebne są nam wytrzymałe na środowisko kwaśne rękawiczki, dwie łyżki wodorotlenku sodu, łyżka siarki, pół szkl. wody, naczynie ze szkła, coś do merdania :), jakaś dobra bateryjka a także dwa kabelki.
Najpierw należy przyrządzić ciecz, mieszając jakieś dziesięć minut siarkę, wodę a także wodorotlenek sodu aż do osiągnięcia pomarańczowej barwy płynu. Następnie płyn należy przefiltrować (mając w pamięci cały czas, że ciecz jest żrąca!).
Do tak przygotowanego, wychłodzonego roztworu możesz już włożyć srebrną biżuterię, czy inną sporządzoną z tego kruszcu ozdobę. Potem podłączamy dwa kable do biegunów baterii tworząc rozwarty obwód. Zamykamy go przytykając oba krańce drutów do skrajnych miejscach srebrnej biżuterii.
Wykorzystując powyższą metodę uzyskamy rezultat pokolorowania srebra na pomarańcz lub zielono także uzyskać ładne odcienie czerwonego i fioletu.

Wydobycie złota

Do tej pory ludzkość odkryła bagatela ok. 125 tys. ton złota. Występowanie złota w przyrodzie wiąże się zasadniczo z kopalniami - w takich miejscach eksploatuje się jego złoża w postaci żył kwarcytowych albo tak zwane złoża pierwotne, powstałe wskutek procesów wietrzenia albo rozkładu złóż pierwotnych.

Ciekawe jest jednak, iż złoto można spotkać w wielu innych regionach, choć w niewielkich ilościach. Badacze szacuję, iż skorupa ziemska zawiera średnio 0,000001% złota. A czy wiesz, że złoto znajduje się także w wodzie morskiej. Jest to niestety znikomy ułamek, gdyż wg wybitnego niemieckiego naukowca Habera w jednym metrze sześciennym tej cieczy znajduje się tylko 0,01 mg złota. Z tego względu jego odzysk z wody morskiej jest nieopłacalny.

Złoto wydobywano dawno temu też w naszym kraju na Śląsku w okolicy Legnicy i Złotogóry. Około 200 lat temu poszukiwano go i nawet wydobyto jego małe ilości w Tatrach. Złoto było też wydobywane w Złotym Stoku k. Kłodzka.

Jubiler - granulacja oraz filigran

Mówiąc o przeróżnych technikach powszechnie stosowanych przez złotników nie wolno przeoczyć granulacji i filigranowania. Na czym polegają te techniki?

Otóż wyrobów złotniczych nie wykonuje się tylko przy pomocy odlewów. Bardzo często widzimy na przykład łańcuszek wykonany ze złączonych, precyzyjnie skonstruowanych malutkich drucików - to właśnie nazywamy filigranem. Granulowanie natomiast służy zazwyczaj do dopracowywania biżuterii. Polega ono na wykonaniu ze złota albo srebra małych kulek. Następnie przy pomocy lutu lub kleju jubiler nanosi je na powierzchnię tworząc przepiękne wzory.

Techniki te mają rozmaite zastosowanie. Metodę granulowania stosuje się przecież często w produkcji pierścionków, spinek albo zawieszek. Często widzieliśmy też pewnie piękne kolie zdobione m.in. malutkimi złotymi czy platynowymi kulkami.

Jubiler i grawerowanie

O Grawerowanie w jednym z postów już pisaliśmy (grawerowanie na kłódkach) Jest to dość popularna w pracowniach złotniczych technika. Na czym ona polega?

Grawerowanie jest to wykonywanie na przeróżnych powierzchniach odpowiednich zarysowań. Graweruje się daty, nazwiska a nawet całe sformułowania. Szczególnie popularne w naszym regionie są precyzyjnie grawerowane obrączki ślubne. Małżonkowie mają często wyryte na osobistych obrączkach od wewnętrznej strony imię i datę narodzin swojego męża czy żony, jakiś bliski obojgu cytat, czy nawet podpis drogiej persony.

Intrygujące jest, iż grawerowanie jest jedną z najdawniej stosowanych technologii zdobniczych. Stosuje się do tego rylce o rozmaitych kształtach oraz ostrzach. W grawerowaniu ręcznym stosuje się też obróbkę metali nazywaną skrawaniem. Wraz z postępem techniki grawerowanie jak zresztą wiele innych czynności rzemieślniczych przyjęło inne oblicze. W naszych czasach często stosowane jest grawerowanie przez trawienie różnymi kwasami lub też rytowanie laserem - dzięki temu współczesne zdobienia są jeszcze bardziej misterne. Bardzo ciekawe jest także to, że w dawnych czasach grawer nie koniecznie musiał być jubilerem, mógł na przykład pracować w drukarni przy wykonywaniu czcionek.

Biżuteria z platyny

W jednym z poprzednich postów ("Biżuteria z platyny") omówiliśmy jeden ze szlachetnych metali stosowanych w jubilerstwie - jest to mianowicie platyna. Do kompletu zamieszczam więc filmiki ukazujące jak się taka biżuteria prezentuje. Na filmiku zamieszczonym poniżej można zobaczyć jak wygląda pierścionek wykonany z platyny:

Grawerowanie

Na ogół grawerowanie kojarzy nam się głównie z obrączkami ślubnymi, czy innego typu biżuterią. Przeszukując YouTube spotkałem się z bardzo ciekawym pomysłem: grawerowanie kłódek. Na mój gust, całkiem niegłupi prezencik ślubny. Ale myślę, że ogólnie fajnym motywem jest zamykanie swojej na przykład swojej piwnicy z winami na kłódkę z wygrawerowanym napisem w stylu: Wejście tylko dla koneserów :).

Biżuteria z platyny

W dawnych czasach raczej niedoceniana, w naszych czasach w Polsce droższa od złota mniej więcej o 30 procent. Jest to pierwiastek o szczególnej barwie: ma barwę białą z błękitnym połyskiem. Platyna (symbol chemiczny Pt) ulega topnieniu dopiero w temp. 1770 st. C (np. temperatura topn. złota wynosi 1064,2). Aby stopić w/w metal należy użyć palnika wodoro - tlenowego lub gazowo - tlenowego. Na powietrzu platyna w sumie się nie zmienia, intrygujące, iż nawet przy wyżarzaniu nie zmienia się jej barwa.

Okazuje się, że platyna została odkryta w sumie niedawno, w roku 1735. Odkrycia dokonał A. Ulloa (podróżnik z Hiszpanii, astronom oraz pisarz) w Kolumbii. Już sama nazwa odkrytego pierwiastka pokazuje jak bez doceniania traktowano ten surowiec. Słowo "platyna" wywodzi się z hiszp. słowa "plata" - czyli "srebro", zdrobniona na "platina" - tłum. "sreberko". Aby uniknąć zfałszowania złota platyną wydano nawet w XVIIIw. radykalną ustawę, która nakazywała wszystką uzyskiwaną razem ze złotem platynę topić w morzu.


Któż by wtedy pomyślał, że z tego szlachetnego metalu można stworzyć taką piękną, gustowną biżuterię. Poza branżą jubilerską platynę wykorzystuje się w przemyśle chemicznym jako katalizator oraz do wyrobu różnych pojemników laboratoryjnych, w zegarmistrzostwie oraz protetyce.